همسفر شهدا

سید «علیرضا مصطفوی» در تابستان 1357، متولد شد. او هرگز شهدا را ندیده بود، اما بهتر از هرکس دیگری آن ها را می شناخت. او به اطرافیانش ثابت کرده بود که می توان با شهدا بود، حتی اگر آن ها را ندیده باشیم. علیرضا مصطفوی با پیروی از هدف شهدا این راه را پیدا کرده بود. وی دست نوشته ها و متن های بسیاری تا آخرین روزهای زندگی اش به شهدا و معصومین تقدیم کرده بود.
تابستان سال 1357 است و پدر بسیار خوشحال. پس از چهار دختری که خدا به او عطا کرده، حالا صاحب پسر شده. از قبل هم نیت کرده اگر پسربود نامش را می گذارم سید علی. اما دیشب خواب عجیبی دید. سیدی نورانی گفته بود؛ نام فرزندت را بگذار «جواد » به عشق تنها دُردانه ی امام رضا (ع).
رابطه ی پدرم با امام رضا (ع) خیلی عاشقانه بود. مرتب به زیارت آقا می رفت. همیشه درد و دلش را با آقا می گفت.
هر چه از خدا می خواست خدا را به حق امام هشتم قسم می داد. به هر حال جواد، نام اولین پسر خانواده ی ما گردید.