سرنوشت در دست کلوتیلد

فیلیماریو دوبله که متعلق به یکی از خانواده های بسیار متمول نِواسلیپ بود، پیش از هر چیز مردی سرسخت بود و این ویژگی را به نسبت مساوی از اجداد پدری اش و از مادرش جِلسومینا (۴) به ارث برده بود. افزون بر آن، از پدرش، آقای تام، نابردباری نسبت به چیزهای پیش پا افتاده و قراردادی را نیز به ارث برده بود و این نابردباری آقای تام را به آن جا کشانده بود که از بس نفس کشیدن برایش پیش پا افتاده بود به زیر خاک پناه بَرَد و فیلیماریو را که فقط چندماه داشت، یتیم کند.

با توجه به اینکه زندگی بیش از اندازه قراردادی است، فیلیماریو به ندرت اوقات خوشی داشت.
وقتی فیلیماریو هجده سال داشت و هنوز مهمان عمو فیلیپ(۵) بود، با وجود در اختیار داشتن تمام پول عمو فیلیپ بسیار کسل بود. اما یک روز مشغولیتی پیدا کرد که به نظرش خیلی جالب آمد: آموختن پزشکی. فیلیماریو دوسال تمام با پشتکار درس خواند و سرانجام ناله کنان در بستر افتاد.

سه نفر از معروفترین پزشکان شهر تشکیل جلسه دادند و فیلیماریو علائم بیماری اش را با جزئیات برای آن ها توصیف کرد، محل آن را به طور دقیق مشخص کرد و با چنان دقتی اختلالاتی را که بیماری در عملکرد داخلی بدنش ایجاد کرده بود شرح داد که عاقبت آن سه پزشک پیروزمندانه به هم نگاه کردند و یک صدا گفتند:
«این روشن ترین و مشخص ترین آپاندیسیت ممکن در دنیاست!»