درآمدی بر جامعه شناسی زبان

زبان پدیده ای است اجتماعی که زمان پیدایش آن به زمان شکل گرفتن نخستین اجتماعات انسانی برمی گردد. در واقع، زبان یکی از ضرورت های زندگی اجتماعی است و به کارگیری آن یکی از ویژگی های انسان اجتماعی به شمار می آید.

از هنگامی که انسان برای ادامه حیات و بقاء خود به زندگی اجتماعی روی آورد، ناگزیر به نوعی نظام ارتباطی برای پیام رسانی نیز نیازمند شد و بدین ترتیب، زبان در کلی ترین مفهوم و ابتدایی ترین شکل آن پدید آمد.

به نظر برخی از محققان، این ابزار ارتباطی روزگاری از نشانه های حرکتی یا دیداری و زمانی از نشانه های آوایی یا شنیداری و در یک دوره میانی، از هر دو استفاده کرده است. با پیدایش خط و نوشتار، پیام رسانی ابعاد تازه و گسترده ای پیدا کرد و امکان حفظ و انتقال تجربیات و میراث علمی و فرهنگی انسان در طول زمان و پهنه مکان فراهم گشت.