وقتی بارون می باره

کتاب صحیفه سجادیه از مهمترین کتاب های ما مسلمانان است که سرشار از درس های زندگی ساز و پیام های دلنشین و روح نواز است. این کتاب که به حق زبور آل محمد(ص) لقب یافته یک دوره معارف ناب اسلامی در زمینه ی عقاید و اخلاق است. حضرت سجاد (ع) درقاب 54 دعای صحیفه سجادیه، خواننده را با اصلی ترین مسائل اعتقادی ،تربیتی واخلاقی آشنامی سازد. کتاب وقتی بارون می باره برگرفته ازدعای نوزدهم صحیفه سجادیه است. که مطالب آن می تواند گامی کوچک به دنیای بزرگ صحیفه سجادیه شمرده شود دراین دعا، امام سجاد(ع) ما را به فهمی الهی در مطالعه ی پدیده های هستی رهنمود می سازند و برعکس آثار نازلی که طبیعت را تنها با یک نگاه محدود برسی می کنند و از توجه به پیوند طبیعت باخالق هستی غفلت می ورزد، امام(ع) باران را به عنوان مخلوق خدا و نشانه ای از رحمت پروردگار به ما می شناسانند. اگر فرزندان ما به طبیعت به عنوان آفریده ی پروردگار و آینه ی جمال خدای بزرگ بنگرند، هم از تماشای آن بیشتر لذت می برند و هم به علم و دانش، بیشتری علاقه مندی می گردند و در نهایت از توحید عمیق تری برخوردار می شوند. از سوی دیگر، حضرت سجاد(ع) در این دعا ما را با ابعاد گوناگون نعمت باران آشنا می سازد. ما در مطالعه ی نعمت ها معمولا به یک جنبه از ان توجه می کنیم و از جنبه های گوناگون آن غافل می شویم. دعای نوزدهم صحیفه ی سجادیه، تمرینی است تا از اسارت این نگاه غافلانه رهایی یابیم. شیوه ی امام در برسی نعمت باران، ذهن فرزند ما را در مطالعه ی دیگر نعمت ها نیز شکوفا خواهد کرد و بر کنجکاوی او در مسیر علم و دانش ،خواهد افزود.