انوار البلاغه

این اثر در علمِ معانی، بیان و بدیع، و مشتمل بر تمام قواعد و صناعات ادبی است. آرا علمای بلاغت در این کتاب مورد نقد و بررسی قرار گرفته است.

این اثر ادبی هر چند در دوره افول نثر فارسیِ پس از سلسله مغول فراهم آمده و بی تردید برخی ویژگی های عامّ نثر این دوره را، مانند مطابقت صفت و موصوف، جمله سازی با سبک و سیاق عربی و کم توجهی به قواعد دستور زبان فارسی به همراه دارد، لیکن دارای نثری پخته و عالمانه بوده و تا اندازه ای از سبک نگارش مطوّل تفتازانی متأثر است.