تفسیر به رای و هرج و مرج ادبی

نام اسلام و قرآن همیشه با هم بوده و خواهد بود و همیشه مسلمانان را با قرآن، و قرآن را با مسلمانان می شناسند. دلیل این موضوع روشن است زیرا قرآن بزرگ ترین کتاب آسمانی و مهم ترین اعجاز پیامبر و روشن ترین معرف اسلام و عمیق ترین برنامه مسلمانان است.
قرآن قانون اساسی اسلام و تکیه گاه مسلمین در اصول و فروع می باشد.

قرآن زنده ترین سند برای شناسایی اسلام و محکم ترین مدرک برای درک مبانی فکری و عقیده ای و اصول اجتماعی و سیاسی و اقتصادی و اخلاقی اسلام است.

قرآن کتابی است دست نخورده، که در طی چهارده قرن در هر عصر و زمان هزاران نفر حافظ و کاتب و مفسّر داشته، کتابی است که از آغاز اسلام تاکنون دوره سستی و فترتی در آن وجود نداشته، و در تاریخ آن هیچ گونه فاصله و بریدگی زمانی نبوده، از آغاز اسلام تا به امروز مسلمانان شب و روز آن را می خواندند، و دانشمندان روی آن بحث می کردند، و مفسّران، فقها و متکلمان درباره مسائل آن بررسی داشتند.

و به همین دلیل می گوییم دراز شدن دست تحریف به آیات و کلمات قرآن با توجه به موقعیّت و وضع خاص آن امکان پذیر نبوده، کتابی نبوده است که در گوشه ای گذارده شود و شخص مغرض یا بی خبری بیاید و آهسته دستی در آن برد، بلکه کتابی بوده است که همیشه در متن زندگی مسلمانان قرار داشته و بر فراز منابر و در مساجد و در نمازها و در خانه ها و در محافل علمی اسلامی و در کتب مختلف همواره تلاوت می شده و مورد بررسی بوده است.