فرهنگ کوچک هنریک ایبسن

بدون نوآوری های ایبسن، قرن بیستم با این سرعت با حماسی گرایی های برتولد برشت، رئالیست هایی چون یوجین اونیل، تنسی ویلیامز و آرتور میلر وآبزوردنویسانی چون بکت و یونسکو آشنا نمی شد.

آری ایبسن، پلی است مابین تئاتر کلاسیک و رمانتیک با تئاتر مدرن.

تاثیرات ایبسن در ایران نیز بسیار چشم گیر است. نگاه انتقادی ایبسن به انسان ها و روابطشان، مبارزه با تمامی سنت های متحجر اخلاقی و اجتماعی حاکم برجامعه و انسان های نخ نما شده ی جامعه، یکی از دلایل شکل گیری بخشی از بدنه ی تئاتر اجتماعی ایران است که باعث شد، رگه هایی از جامعه ی خشن، لخت و عریان، با تمام زشتی هایش نشان دهد...