قوی سیاه سبز

«دیوید میچل» رمان نویس بریتانیایی است که تا کنون هفت رمان نوشته است و برای دو رمانش «شبح» و «اطلس ابر» نامزد جایزه معتبر ادبی من بوکر شده است.

«قوی سیاه سبز» رمانی است که از شروع تا پایان به سختی می شود دست از خواندن آن کشید. داستان از زبان یک پسربچه روایت می شود. او با خانواده اش در یک روستا زندگی می کند و در شروع داستان از اتاق ممنوع خانه شان و شغل پدرش که کمی مشکوک است می گوید. شخصیت های فرعی زیادی در داستان وجود دارند و فضاها و شخصیت ها به خوبی توصیف می شوند.

در قسمتی از کتاب می خوانیم: «قارچ های پاییزی، توت های وحشی کثیف، برگ های خش خش کن، و از آن سوی دیگر، پرنده هایی که در دوردست های آسمان پرواز می کنند، غروب های غبارآلود و شب های سرد. پاییز چندان فرقی با مرده ندارد. حتی تا به حال توجه نکرده بودم که ممکن است تا این حد بیمار باشد.

هر روز عصر داد می زنم: «من اومدم!» به این امید که شاید مامان یا بابا از چلتنهام یا آکسفورد یا هرجای دیگر زودتر آمده باشند خانه.

ولی خب هیچ وقت خبری نیست.»