فرزندان ایرانیم

«فرزندان ایرانیم» خاطرات خود امیریان است؛ خاطره هایی از دوره آموزش زمان جنگ. او این خاطرات را با زبان طنز نوشته؛ وقتی می گوییم طنز یعنی واقعاً طنز و نه هجو و نه هزل و نه هر چیز دیگری جز طنز.

امیریان، همه آثارش را این طور می نویسد. او با استفاده از طنز کلام و موقعیت، تلخ ترین روایت ها را خواندنی و جذاب می کند و به ویژه در این اثر، فضای خشک و خشن جنگ را برای مخاطبان نوجوان خواندنی و شیرین می نماید. خاطرات شیرین و خواندنی یک بسیجی از دوران آموزشی در پادگان 21 حمزه سیدالشهدا و در زمان جنگ ایران و عراق، همان است که «فرزندان ایرانیم» نام گرفته است.

این کتاب برای ‏گروه سنی نوجوانان و با زبانی داستانی نوشته شده و در 60 فصل ‏متن و یک فصل نامه ها تدوین شده است. شرح دوران کودکی، دستکاری شناسنامه برای اعزام به جبهه به علت‏ کمی سن، خاطرات تلخ و شیرین دوران آموزشی در کنار دیگر افراد اعزامی که اکثراً هم سن و سال وی بوده ‏اند، خشم شب و دستپاچگی‏ بچه ‏ها و پدید آمدن لحظات به یاد ماندنی، حضور در کلاس‏های‏ عقیدتی، غافلگیری و خلع سلاح نگهبانان توسط مسئولین گروهان ها و درگیری با مسئولین توسط بچه‏ های آسایشگاه طی یک برنامه از پیش تعیین شده، تنبیه ‏ها و تشویق ‏ها و ... محتوای این خاطرات را در بر می‏گیرد.