مبادی دین پژوهی

کتاب مبادی دین پژوهی اثر سید حسین حسینی، تلاشی کوتاه در جهت تبیین و تحلیل مبادی دین پژوهی است. در مجموعۀ مباحث فلسفی و کلامی، "دین پژوهی" یکی از کلیدی ترین عناوین آن به حساب می آید.

موضوع کتاب مبادی دین پژوهی، گفتارهایی درباره تحقیق در دین و مبانی پژوهش در دین است که با هدف ارائه الگوهای درست و کاربردی در زمینه پژوهش در دین تدوین شده است.

"مبادی دین پژوهی"، مجموعه اموری است که پیش از ورود در متن مباحث خاص و معیّن دین پژوهی، دستاویز هر محقّقی قرار می گیرد و او را از پاسخ به آن ها و اِعلام موضع، چاره ای نخواهد بود.

مباحث این کتاب در پنج بخش تدوین شده است؛ بخش اول به پیشینه دین پژوهی اختصاص دارد. در این بخش پیشینه موضوعات دینی و اعتقادی و سیر تحول آیین ها بررسی شده است. در بخش دوم چیستی دین پژوهی و مفاهیم مرتبط با این حوزه شرح داده شده است. معنای لغوی و اصطلاحی دین و دیدگاه های گوناگون دربارۀ دین و کثرت ادیان در این بخش توضیح داده شده است.

بخش سوم به چرایی دین پژوهی می پردازد و انگیزه های روانی، نفسانی، فکری و نظری دربارۀ دین پژوهی را بررسی می کند. در بخش چهارم روش های پژوهش در دین آموزش داده شده است. این روش ها عبارت اند از: روش تجربی، روش عقلی، روش عرفانی و روش تعبدّی. بخش پنجم جمع بندی و نتیجه گیری از این پژوهش است.

در بخشی از کتاب دین پژوهی می خوانیم:

دین به شخص چیزی را می دهد که از هیچ منبع دیگری قابل دریافت نیست... نقش برجسته دین، بر خلاف فلسفه و اخلاق، و یا هر گونه فعالیّت های ایده آل گرایانه و یا فرهنگی، این است که برای یک فرد انسانی بالاترین رضایت های زندگی اش را، از طریق ارتباط حیاتی با آنچه او به عنوان قدرت و یا قدرت های مافوق بشری این جهان تشخیص می دهد، فراهم آورد.