طراح صحنه

کاش آن کس که به تو حق قضاوت می داد

به من سوخته دل فرصت صحبت می داد

چه نیازی است به خون خواهی دشمن وقتی

به گنهکاری ما دوست شهادت می داد.

دل بریدی ز من و عهد شکستی ، آری

عشق هرجا که نباید به تو جرات می داد.

تا پر و بال بگیری و به جایی برسی

چه کسی بیشتر از من به تو فرصت می داد ؟

هر که از نام تو پرسید همین را گفتم :

گل سرخی که فقط بوی نجابت می داد...