بررسی رابطه مزاج های چهارگانه طب سنتی و خودتنظیمی با هیجانات تدریس معلمان

معرفی کتاب بررسی ‏رابطه ‏مزاج‏ های چهارگانه طب سنتی ‏و ‏خودتنظیمی ‏با ‏هیجانات ‏تدریس ‏معلمان

‏ﻣﺰاج ‏ﺷﻨﺎﺳﯽ ‏ﯾﮑﯽ ‏از ‏دانش هایی ‏اﺳﺖ ‏ﮐﻪ ‏از ‏دﯾﺮزﻣﺎن ‏ﻣﻮرد ‏ﺗﻮﺟﻪ ‏ﻋﺎم ‏و ‏ﺧﺎص ‏ﺑﻮده ‏اﺳﺖ، ‏همه ‏اﻧﺴﺎنها ‏ﺻﺮف ‏ﻧﻈﺮ ‏از ‏ﻣﯿﺰان ‏ﺳﻮاد ‏و ‏رﺷﺘﻪ ‏ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ ‏و ‏ﮔﺮاﯾﺶ ‏اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ‏ﻧﺴﺒﺖ ‏ﺑﻪ ‏ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ ‏ﻣﺰاجﺷﻨﺎﺳﯽ ‏آﮔﺎه ‏ﻫﺴﺘﻨﺪ ‏و ‏ﻫﺮﮐﺪام ‏ﺑﻪ ‏ﺗﻨﺎﺳﺐ ‏ﻣﯿﺰان ‏ﻓﻬﻤﯽ ‏ﮐﻪ ‏از ‏آن ‏داﺷﺘﻨﺪ ‏در ‏ﺗﻤﺎﻣﯽ ‏ﺷﺌﻮن ‏زﻧﺪﮔﯽ ‏از ‏اﯾﻦ ‏ﻋﻠﻢ ‏بهره ‏ﻣﯽﺑﺮدند. ‏ﺗﻤﺎﻣﯽ ‏ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ‏رشته های ‏ﻣﺨﺘﻠﻒ ‏ﻋﻠﻮم ‏اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ‏ﺻﻨﻌﺘﯽ، ‏ﻣﻌﻤﺎری ‏و ‏ﮐﺸﺎورزی ‏و ‏طب ‏و ‏نجوم، ‏و ‏ﺗﻌﻠﯿﻢ ‏و ‏ﺗﺮﺑﯿﺖ ‏و ‏ﻋﻠﻮم ‏ﺳﯿﺎﺳﯽ ‏ﻧﯿﺰ ‏به ‏طور ‏کامل ‏از ‏این ‏علم ‏در ‏موضوعات ‏مورد ‏بحث ‏ﺧﻮد ‏اﺳﺘﻔﺎده ‏ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ.

براساس ‏طب ‏اسلامی ‏و ‏سنتی، ‏چهار ‏نوع ‏مزاج ‏برای ‏انسان ‏شناسایی ‏شده ‏است ‏که ‏عبارتند ‏از: ‏صفراوی(دارای ‏طبع ‏گرم ‏و ‏خشک)، ‏سوداوی(دارای ‏طبع ‏سرد ‏و ‏خشک)، ‏بلغمی(دارای ‏طبع ‏سرد ‏و ‏تر) ‏و ‏دموی(دارای ‏طبع ‏گرم ‏و ‏تر). ‏در ‏هر ‏فرد، ‏یکی ‏از ‏این ‏مزاج‏ها، ‏نسبت ‏به ‏دیگر ‏مزاجها ‏غالب تر ‏است ‏و ‏خصوصیات ‏جسمانی ‏فرد ‏را ‏به ‏طور ‏کلی ‏تحت الشعاع ‏قرار ‏می‌دهد.

‏برهمین ‏اساس، ‏فرایندهایی ‏همچون ‏تصمیم گیری، ‏استرس، ‏تعامل، ‏موفقیت، ‏کنترل ‏احساس، ‏رضایت ‏و ‏مدیریت ‏متأثر ‏از ‏این ‏ویژگی ‏هستند ‏و ‏درنهایت، ‏موفقیت ‏و ‏رضایتمندی ‏از ‏شغل ‏را ‏نیز ‏تحت ‏تأثیر ‏خود ‏قرار ‏می دهند. ‏بنابراین، ‏مطالعه ‏مزاج ‏معلمان ‏و ‏بررسی ‏تأثیر ‏آن ‏بر ‏احساسات ‏و ‏هیجانات ‏آنها ‏می تواند ‏نتایج ‏اثربخشی ‏و ‏کارایی ‏آنان ‏باتوجه ‏به ‏اقتضائات ‏و ‏شرایط ‏محیطی ‏داشته ‏باشد.