مسئولیت کیفری و جزایی خوابگرد درجرائم ارتکابی

معرفی کتاب مسئولیت کیفری و جزایی خوابگرد در جرائم ارتکابی 

نوشته علی رزمان، به بررسی مقایسه خواب با اغماء، بیهوشی و مستی، خواب مصنوعی، تعریف خواب مصنوعی و ماهیت خواب مصنوعی می پردازد. در قلمرو حقوق کیفری افراد زمانی پاسخگو و مسئول اند، که دارای ادراک و اختیار باشند. بنابراین، اگر انسانی مدرک و مختار نباشد، مسئول اعمال خود نیست. 

یعنی در قبال امر و نهی قانون گذار تکلیفی ندارد. چرا که خطاب قانون گذار متوجه کسانی است که دستورهای او را فهمیده و قدرت بر اجابت آن را دارند. 

 به عبارت دیگر، مسئولیت کیفری نوعی الزام به پاسخگویی آثار و نتایج نامطلوب پدیده ی جزایی، یا هر قاعده و یا قانون و یا تکلیفی را دارا است. غالب نظام های جزایی دنیا، فرض مسئولیت قانونی را مورد پذیرش قرار داده، و در کش و قوس امر بین مسئولیت و عدم مسئولیت، اصل را بر مسئولیت جزایی دانسته اند. قوانین جزایی جدید نیز بر پایه فرض مسئولیت بنا شده است. 

در این میان ممکن است، اوضاع و احوال و یا رفع مسئولیت کیفری جانی گردد. ارتکاب جرم در خواب نمونه ای از خصیصه ها و شرایطی است، که به لحاظ وضعیت در این خصوص، بر مسئولیت کیفری انسان سایه افکنده و آن را دستخوش تغییراتی می نماید. خواب امری طبیعی و فطری است و در انسان به دنبال خستگی عضلانی و یا دماغی حادث می شود.

 این رفتار در وجود هر انسانی نهفته بوده و گریزی از آن نیست و کسی نمی تواند به مخالفت با آن برخیزد. حالت یا وضعیتی که به صورت خواسته یا ناخواسته بر بدن غالب می شود و فعل و انفعالات ذهنی و قدرت تفکر و تصمیم گیری را برای مدت معین می نماید.

 در بخشی از کتاب مسئولیت کیفری و جزایی خوابگرد در جرائم ارتکابی می خوانید: 

 خواب در لغت نامه دهخدا نقیض بیداری، نوم، حالت آسایش و راحتی که به واسطه ی از کار باز آمدن حواس ظاهره و فقدان حس در انسان و سایر حیوانات بروز می کند، تعریف شده و در فرهنگ معین به معنی نوم، غفلت و حالتی توام با آسایش و آرامش که بر اثر از کار باز ماندن حواس ظاهر در انسان و حیوان پدید می آید، آمده است. در اصطلاح خواب، کاهش تا فقدان سطح هوشیاری، تعلیق نسبی ادراکات حسی و غیر فعال شدن تقریبی تمام عضلات ارادی در زمان استراحت است. 

به طوری که فعالیت بدن و ذهن تغییر کرده و توهم های بینایی جایگزین تصاویر واضح واقعی می شود. در بین پستانداران، پرندگان، ماهیان و دیگر جانداران مراحل خواب و بیداری وجود دارد. خواب برای سلامت و بازسازی سیستم اعصاب، سیستم ایمنی و سیستم عضلانی اسکلتی انسان ها و جانوران اهمیت داشته و فرصتی است برای تجدید قوا که ضمن آن، حواس ظاهری نسبتا بی حرکت می ماند و شخص با بستن چشم ها و معمولا به حالت دراز کش، مدتی را به استراحت می پردازد.

 خواب را می توان حالت منظم، تکار شونده و به آسانی برگشت پذیر ارگانیسم تعریف کرد، که معمولا با بی حرکتی و با بالا رفتن قابل توجه آستانه واکنش به محرک های خارجی در مقایسه با حالات بیداری مشخص می شود.