اخلاق پزشکی

واژه اخلاق جمع خلق (به ضم خ) است و به معنی سجیه و باطن و طبع است. در مقابل واژه خلق (به فتح خ) که به معنی صورت و ظاهر است. بعضی از لغت دانان اینگونه مقایسه کرده اند که انسان دارای شکل ظاهری و باطنی است که اوصاف ظاهری او همان خلق(به فتح خ) اوست و اوصاف باطنی او خلق (به ضم خ) است.

اما از مجموع تعاریفی که در باره اخلاق به عنوان یک علم مطرح شده است می توان نتیجه گرفت که علم اخلاق یکی ازشاخه های علوم بشری است که موضوع آن، رفتار انسان است که از خصلت یا ملکه نفسانی نشأت گرفته است. اخلاق از این جهت که در مورد رفتار انسان بحث می کند نظیر روانشناسی و تعلیم و تربیت است. لکن از آن جهت که تغییر رفتار را از منظر صفات درونی ملاحظه می کند، با این دیگر علوم رفتاری تفاوت دارد.

پس تغییر رفتار در اخلاق به معنی تغییر صفت درونی یا ملکه نفسانی است که منشأ رفتار است و باعث می شود رفتار به سهولت از انسان سر بزند و به بیان دیگر می توان گفت که واژه اخلاق از نظر گستردگی مفهوم هم به صفات نفسانی رسوخ یافته و هم به رفتارهای بیرونی اطلاق می شود.