اسطوره ی عشق عذری

سخن از عشق است، عشقی که از خداوند آغاز می شود. عشق، جوهری است در نهادِ همة موجودات، بالأخص در نهادِ انسان که از جانبِ خداوند به ودیعت گذاشته شده است. این عشق بینِ خداوند و انسان دو طرفه است. خداوند نیز به موجوداتِ خویش و مخصوصاً به انسان که اشرفِ مخلوقات و جانشینِ او رویِ زمین است عشق می وَرزَد لذا تمام موجودات نیز به خداوند عشق می ورزند. اینجاست که شعر: «عاشقم بر همه عالَم که همه عالَم از اوست» مصداقِ عینی پیدا می کند. موضوع تحقیقی که در این پایان نامه پیشِ رو داریم نیز حکایت از عشق می کند. عشقی که به عالَمِ بالا راه یافت و نظرِ عُرَفا و صوفیان را به خود جلب نمود.