نگاه خیره (نظریه فیلم پس از لاکان)

معرفی کتاب نگاه خیره (نظریه فیلم پس از لاکان)

کتاب نگاه خیره (نظریه فیلم پس از لاکان) نوشته تاد مک‌گوان و ترجمه احسان آقابابایی و منتشر شده توسط انتشارات دانشگاه تهران می باشد.

ﻫﺪف از ﺗﺮﺟﻤﮥ  ﮐﺘﺎب نگاه خیره (نظریه فیلم پس از لاکان) آﺷﻨﺎﯾﯽ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن، ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮان و ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪ ﺑﺎ ﺧﻮاﻧﺶﻫﺎی ﭘﺴﺎﻻﮐﺎﻧﯽ ﻣﺘﺄﺧﺮ از ﻓﯿﻠﻢﻫﺎی ﺳﯿﻨﻤﺎﯾﯽ اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻋﻼوه اﯾﻦ ﮐﺘﺎب ﭼﺎرﭼﻮب ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮدی اراﺋﻪ ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺳﺎﯾﺮ ﻓﯿﻠﻢﻫﺎ ﻧﯿﺰ ﮐﺎرﺑﺮدﭘﺬﯾﺮ اﺳﺖ.

ﺑﻪ ﻋﻼوه اﯾﻦ ﮐﺘﺎب ﭼﺎرﭼﻮب ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮدی اراﺋﻪ ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺳﺎﯾﺮ ﻓﯿﻠﻢﻫﺎ ﻧﯿﺰ ﮐﺎرﺑﺮدﭘﺬﯾﺮ اﺳﺖ. در اداﻣﻪ ﻧﯿﺰ ﺑﺮﺧﯽ از ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ اﻧﺪﯾﺸﮥ ژاک ﻻﮐﺎن ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺣﺪی ﺑﻪ ﺧﻮاﻧﺶ ﮐﺘﺎب ﮐﻤﮏ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮐﺮد.

ﮐﺘﺎب نگاه خیره (نظریه فیلم پس از لاکان) ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی ﻣﻘﺎﻟﻪای ﺑﺎ ﻋﻨﻮان در ﺟﺴﺖوﺟﻮی ﻧﮕﺎه ﺧﯿﺮه: ﻧﻈﺮﯾﮥ ﻓﯿﻠﻢ ﻻﮐﺎﻧﯽ و ﻓﺮاز و ﻓﺮودﻫﺎی آن ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺷﻤﺎرة 42 ﻣﺠﻠﮥ ﺳﯿﻨﻤﺎ در ﺑﻬﺎر ﺳﺎل 2003 ﺗﻮﺳﻂ اﻧﺘﺸﺎرات داﻧﺸﮕﺎه ﺗﮕﺰاس ﭼﺎپ ﺷﺪه اﺳت.

ﺑﺮای اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر در دﻫﮥ 1970 ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﻈﺮﯾﻪﭘﺮدازان ﻓﯿﻠﻢ ﺑﻪ اﻧﺪﯾﺸﻪﻫﺎی ژاک ﻻﮐﺎن روی آوردﻧﺪ. اﯾﻨﺎن ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ درﮐﺸﺎن را از ﺳﯿﻨﻤﺎ ﺑﺎﻻ ﺑﺒﺮﻧﺪ، اﻣﺎ ﻧﮕﺎﻫﺸﺎن ﺑﻪ اﻓﮑﺎر ﻻﮐﺎن وﺳﻌﺖ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﺪاﺷﺖ. از آﻧﺠﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺧﻮد ﻻﮐﺎن ﻫﺮﮔﺰ درﺑﺎرة ﻓﯿﻠﻢ ﻧﻈﺮﯾﻪﭘﺮدازی ﻧﮑﺮده ﺑﻮد، ﻧﻈﺮﯾﻪﭘﺮدازن ﻓﯿﻠﻢ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺑﺨﺸﯽ از اﻓﮑﺎر وی ﺗﻮﺟﻪ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻬﻮﻟﺖ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻪ ﺗﺠﺮﺑﮥ ﺳﯿﻨﻤﺎﯾﯽ ﺗﻌﻤﯿﻢ داده ﺷﻮد.

گزیده کتاب نگاه خیره (نظریه فیلم پس از لاکان)

ﻓﺎﻧﺘﺰی ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ وﺿﻌﯿﺖ اﺳﺘﺜﻨﺎ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻧﻈﻢ ﺣﻘﻮﻗﯽ، ﯾﮏ اﻣﺮ دﺳﺖ دوم در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻣﯿﻞ ﻧﯿﺴﺖ. ﻓﺎﻧﺘﺰی، ﺳﻨﺎرﯾﻮﯾﯽ را اﯾﺠﺎد ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ از ﻃﺮﯾﻖ آن ﺳﻮژه ﺧﻮدش را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﺳﻮژه ﻣﯿﻠﮕﺮ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﺪ. ﺑﺪون ﻓﺎﻧﺘﺰی، ﻫﯿﭻ ﻣﺤﺮک اوﻟﯿﻪای ﺑﺮای ﻣﯿﻞ وﺟﻮد ﻧﺪارد و ﻋﺠﯿﺐ آﻧﮑﻪ، ﻓﺎﻧﺘﺰی ﻣﺤﺎل ﺑﻮدﮔﯽ آﻧﭽﻪ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ را ﺗﻮﺟﯿﻪ و ﺑﺎ ﻣﯿﻞ ﺳﻮژه ﻣﺼﺎﻟﺤﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ.

ﺑﻪ ﺑﯿﺎن دﯾﮕﺮ، ﻓﺎﻧﺘﺰی ﺑﺎ وﺟﻮد ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﺶ در اﻗﺘﺼﺎد روان ﺳﻮژه، ﺗﻔﻮﻗﯽ ﭘﺪﯾﺪارﺷﻨﺎﺳﺎﻧﻪ دارد. اﯾﻦ اﻣﺮ در ﻫﯿﭻ ﮐﺠﺎ ﺑﻪ اﻧﺪازه ﺳﯿﻨﻤﺎ ﻣﺸﻬﻮد ﻧﯿﺴﺖ. ﺣﺘﯽ ﻓﯿﻠﻢﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻗﺎﻃﻌﺎﻧﻪ ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﻓﺎﻧﺘﺰی را ﺑﻪ ﮐﻠﯽ ﭘﺎک ﮐﻨﻨﺪ، آن را ﻟﺨﺘﯽ در ﺧﻮد ﺟﺎی داده‌اﻧﺪ. در اﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎ، «ﺳﯿﻨﻤﺎیِ ﻓﺎﻧﺘﺰی» ﺳﺒﮑﯽ از ﺳﯿﻨﻤﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻠﯽ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺟﺰء ﺟﺪاﯾﯽ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ اﯾﻦ رﺳﺎﻧﻪ اﺳﺖ.