اخلاق الاهی (جلد17)

معرفی کتاب اخلاق الاهی (جلد17)

مجموعه کتاب‌های اخلاق الاهی، مجموعه مباحث اخلاقی عرفانی استاد آیت‌الله العظمی مجتبی تهرانی است. دروس معنوی استاد از جنس اخلاق نظری و انتراعی رایج نیست و همچنین تعلیمات سلوکی ایشان با عرفان مسلکی نسبتی ندارد، دروس ایشان فراتر از بازگفت تقلیدی اخلاق فلسفی یونانی‌ست. مباحث استاد آمیزه‌ای از اخلاق نبوی و عرفان علوی است که با اتکا به منطق اجتهاد، از زلال آیات و روایات برگرفته و با رعایت نیاز نسل امروز، سامان یافته و از جویبار لسان معظم له در کام تشنه طالبان سلوک فرو می‌ریزد.

مجموعه مباحث چندین ساله اخلاقی و عرفانی استاد، از 2500 درس فراتر رفته و این کوثر جوشان همچنان در فیضان و جریان است. مجموعه این مباحث اخلاقی به همت سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با عنوان «اخلاق الاهی »تدوین و انتشار یافته است.

در جلد هفدهم این مجموعه به برررسی آثار قوای سه‌گانه نفس بخش دهم_ پیوند با معصومان(ع) پرداخته شده است.

گزیده کتاب اخلاق الاهی (جلد17)

تعریف پیوند با معصومان(ع)

حقیقت و ارزش پیوند با هر کس به امور گوناگونی بستگی دارد که از آن جمله می‌توان به نوع باور داشت پیوندکننده از کسی که به او می‌پیوندد، اشاره کرد. باوری که پیوندکننده بر پایه آن به دیگری می‌پیوندد، گاه به‌اندازه‌ای ارزشمند است که پیوند را شایستگی ویژه‌ای می‌بخشد و گاه ارزش چندانی ندارد؛ چنان‌که پیوند افراد گوناگون با فردی به سبب عدم شناخت صحیح از او، چندان ارزشمند نیست.

هرکسی از ظن خود شد یار من                                               از درون من نجست اسرار من

آن‌چه در این فصل با عنوان پیوند با معصومان(ع) از آن بحث می‌شود، پیوندی است که با خاندان عصمت و طهارت(ع) براساس ایمان و باور به عصمت و ولایتشان برقرا می‌شود؛ به‌عبارت دیگر گاه ارتباط با این خاندان، بدون باور به مرتبه ولایت و عصمت ایشان است و پیوندکننده آن‌ها را به دیده انسان‌های عادی می‌نگرد، اگر چه خصال خوبی داشته باشند؛ ولی گاه برقراری پیوند با ایشان با توجه به منزلت ایشان نزد خدا است، اگرچه حقیقت مرتبه آن‌ها نتوان پی‌برد.

پیوند با حضرات معصومان(ع) آن‌گاه که در باور به مقام ولایت ایشان ریشه داشته باشد، ارزش بسیاری خواهد داشت و به حقیقت می‌توان آن را پیوند با معصوم(ع) نامید؛ در غیر این صورت بهتر است که به آن، پیوند با معصوم گفته نشود، اگرچه پیوند شده معصوم باشد؛ زیرا آن‌گاه که پیوند با معصوم(ع) بدون ایمان به عصمت و ولایت او باشد، عصمت و ولایت در این پیوند نقشی ندارد و با معصوم(ع) از آن‌جهت که معصوم و ولی است، پیوندی برقرار نشده است؛ پس این پیوند، پیوند با معصوم(ع) نخواهد بود.