دیدار در سوسنگرد

دیدار در سوسنگرد 

 ارتش عراق برای تصرف اهواز و نهایتاً اشغال خوزستان می بایست دشت آزادگان را پشت سر می گذاشت و با تصرف سوسنگرد و منطقه جنوب هویزه، اهواز را از غرب و جنوب و مورد تهدید قرار می داد. در چنین وضعیتی، جاده بستان- سوسنگرد- اهواز بهترین مسیر تدارک رسانی به نیروهای اشغالگر بود. وسعت منطقه ایجاب می کرد که دشمن توان قابل توجهی وارد عمل کند. هر چند عراقی ها به لحاظ پیش فرض های غلط خود مبنی بر استقبال مردم بومی از اقدام تجاوزکارانه آن ها، نمی پنداشتند با مشکل چندانی رو به رو شوند. همچنین وجود هورالهویزه عملاً قوای تجاوزگر را تجزیه می کرد. بدین سبب لشکر9زرهی که مأموریت اشغال دشت آزادگان و محاصره اهواز از سمت غرب را عهده دار بود مجبور شد با دو فرماندهی مستقل، از دو محور کاملاً مجزا به این منطقه هجوم آورد.