تصویرگری کتاب کودک
- معرفی کتاب
- مشخصات کتاب
معرفی کتاب تصویرگری کودک
کتاب تصویرگری کتاب کودک نوشتۀ مارتین سالزبری با ترجمه شقایق قندهاری در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان منتشر شده است.
تصویرسازی در کتابهای کودک یکی از عناصر حیاتی در فرآیند یادگیری و تفهیم متنهای کودکانه است. این علم و هنر، با بهرهگیری از تصاویر و نقاشیهای جذاب و آموزنده، میتواند داستانها و مفاهیم پیچیده را به زبانی ساده و دلچسب به کودکان منتقل کند. تصویرسازی کتاب کودک همان تصویر زمینه کلی داستان، کاراکترها و تصاویر معناداری است که توسط گرافیست حرفهای روی جلد کتاب و صفحات اصلی کتاب کودک نقش میبندد. این تصاویر نقش بسیار مهمی در درک ماجرا و روایت داستان و همچنین شناخت دقیق کاراکترها و خصوصیات رفتاری آنها دارد. به طوری که کودک پس از مشاهده تصویر به خوبی تشخیص میدهد که این موجود کدام شخصیت داستان است. شاید تصویرسازی کار سادهای به نظر برسد، اما تصویرگر کتاب کاری فراتر از یک نقش نقاشی ساده کودکانه انجام میدهد.
تصویرگر ابتدا داستان را چند بار به طور کامل میخواند تا با ماجرا و شخصیتها کاملاً انس پیدا کند. در مرحله بعد در خیال خود فرو میرود و برای هر کدام از کاراکترها در فضایی که داستان در بطن آن شکل میگیرد، اشکال خیالی ایجاد میکند.
کتاب تصویرگری کتاب کودک در 9 فصل شما را با تکنیکها و مهارتهای فکری و عملی لازم برای تصویرگری کتاب کودک آشنا میکند. در واقع این کتاب به خوانندگان کمک میکند تا دریابند چگونه میتوانند سطح کار خود را به حدی برسانند که ضمن پیشرفت، رضایتبخش و شاید حتی، قابل چاپ باشد.
گزیده کتاب تصویرگری کودک
روش قدیمی انتقال متن و تصویر روی کاغذ مبتنی بر استفاده از چوب بود. پس از بریدن بخشهایی که قرار نبود در چاپ ظاهر شوند، سطح برجسته و برآمدهای باقی میماند که پس از غلتاندن مرکب روی آن سطح را روی کاغذ پرس میکردند، بهطوریکه در نهایت نقش معکوسی از تصویر اصلی به وجود میآمد، به این روش «چاپ برجسته» گفته میشود. برای چاپ و تولید کتابهای رایج جیبی اروپا در قرن هفدهم و هجدهم، از همین روش ابتدایی استفاده میشد.
این افراد با تصاویر ابتدایی، اما زیبا و جذابی که برای داستانهای منظوم و منثور خلق میکردند، پیشگامان روزنامههای جنجالی امروزی بودند. فروشندگان سیار این روزنامهها را در شهر و نواحی آن به دست مردم میرساندند. اغلب اوقات این تصاویر بینام و نشان را بدون هیچ رابطهی منطقی یا در نهایت با کمی شباهت کنار متن قرار میدادند ،درست به همان صورتی که امروزه از عکس یا تصویری فقط برای تزیین صفحه استفاده میشود.
در قرن هجدهم این رویه برای صرفهجویی در هزینهها رواج داشت؛ به طوری که حکاکیهای گوناگونی که تا حدی با متن مرتبط بود و در شکلها و اندازههای مختلف هم موجود بود، از آرشیو ناشر بیرون میآمد تا بار دیگر مورد استفاده قرار گیرد.