درک مارکس از بدیل سرمایه داری

دو دهه پس از فروپاشی کمونیسم دولت سالار در اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و اروپای شرقی - که بسیاری ادعا کردند آثار مارکس را به زباله دان تاریخ انداخته - حال و هوای جدیدی پدید آمد که در آن اندیشه های او دستخوش بحث و بررسی تاز ه ای شده است. این تغییر تا حدی ناشی از پدیدۀ جهانی شدن سرمایه داری است که علاقه به تحلیل مارکس از ماهیتِ ذاتاً گسترش یابنده و جهانی سرمایه را - که مارکس «ارزش خودگسترش یابنده» تعریف می کرد - برانگیخته است.
این تغییر همچنین ناشی از ظهور جنبش عدالتخواهیِ جهانی در دو دهۀ گذشته است که توجه را به نابرابری اقتصادی، بی ثباتی اجتماعی و نابودی زیست محیطیِ ملازم با گسترشِ جهانی سرمایه داری جلب کرد ه است. مهم تر از همه، حال و هوای جدید بحث دربارۀ آثار مارکس ناشی از بحران مالی و
اقتصادی در سطح جهان است که در سال 2008 آغاز شد، یعنی جدی ترین بحرانی که در هفتاد سال اخیر ، اقتصاد جهانی دچار آن شده است.