با طلا باید نوشت

زندگی سرشار از ناگفتنی هاست. نگفتنی هایی که قادرند زندگی را بسازند. جادوی به هم آمیختن کلمات در قالب جملات، روح زندگی را در آن خواهد دمید. روح کلمات، در جان کلام از گذرگاه اندیشه های بیکران عبور می کند. از سراچشمه ی معنویت سیراب می شود. به درون مغزها نفوذ می نماید و از بلندای آدمیّت با بال و پر عشق پرواز می کند، تا بر تار و پود دل آشیانه سازد. اینگونه است که هر آنچه از دل برآید بر دل نشیند و این دیگر ترکیب واژه ها نیست بلکه این خود زندگی است.
معجزه ی این کلمات فرهیخته و گهربار، چنان تأیید و تأثیری در مسیر بی انتهای رفتن ایجاد می نماید که چونان مشعلی فروزان و تابناک راه را از بیراهه های هزار تو و بن بستهای مخوف نمایان می کند و هرگز افول نمی نماید و در باغ بینایی طعم دل انگیز میوه ی ممنوعه را می چشاند.