خلاصه کتاب ویلیام شکسپیر

با این حال مردم ان دوران به شعر اهمیت بیشتری می دادند. به گمان ان ها شاعران کار بزرگی می کردند ولی نمایش نامه نویسان تنها برای نمایش و بازی مطلب می نوشتند. به همین دلیل وقتی به علت طاعون و دیدگاه های افراطی تماشاخانه ها را بستند, شکسپیر راه دیگری برای بازگویی قصه های خود یافت.
او دو شعر بلند نوشت. ونوس وادونیس را درسال 1593 و تباهی لوکرس را در سال 1594منتشر کرد. این اشعار قصه هایی از اسطوره و تاریخ را روایت می کردند ,که احتمالا شکسپیر در مدرسه اموخته بود. شکسپیر هر دو سروده ی خود ونوس وادونیس و تباهی لوکرس را به لرد نوزده ساله ساوت همپتون تقدیم کرد, تا شاید جایزه نقدی دریافت کند...